De Beatrix Ergometer Kampioenschappen 2022 - op moederdag - hadden een bijzondere invulling. Er waren géén inschrijvingen voor de traditionele estafette en slechts vier deelnemers bij de individuele twee kilometer. De door Vianney Koelman uitgedokterde ErgBattle daarentegen bleek een schot in de roos. Zestien clubgenoten kregen op basis van leeftijd en gewicht een afstand van circa 300 meter toegewezen, die per ronde in een kortere tijd moest worden afgelegd. Na de vierde ronde waren er nog vijf finalisten over, van wie vier 'usual suspects' - aka Ergogekkies -, maar ook voorzitter Elien, die de derde tijd scoorde. Probleem: Martin en Corien (wie anders?) eindigden ex aequo als nummer 1. Dus een zesde, nog slopender tiebreak moest de beslissing brengen: Corien ging dieper dan diep en mag nu als beloning de fraaie wisseltrofee een jaar lang op haar nachtkastje bewonderen. Frank had als enige het podium van de ErgBattle juist voorspeld en werd daarvoor tijdens de borrel gehuldigd met een toepasselijk prijsje.
Eerder op de middag had de Stan-4 samen met de Millennials zoals gebruikelijk de ergometers netjes in het gelid gezet, verankerd en digitaal voorbereid, zodat er op tijd kon worden begonnen met de twee kilometer. Harry beschouwt wedstrijden naar eigen zeggen als een 'noodzakelijk kwaad' maar bereidt zich er wel altijd gedegen op voor, zowel op het water (in de Nijman 8) als op de ergo. Conform zijn plan kwam hij uit op exact 7:30 minuten en dankzij de gebruikelijke correctiefactoren was hij daarmee ruimschoots de beste van het kwartet. Sterker nog: in zijn leeftijdsklasse is dit een absolute wereldtijd!
Aan het einde van de BEK mochten Robin en Corien de namen van drie nieuwe machines onthullen. Geheel in de traditie heeft het bestuur ook nu gekozen voor benamingen die verwijzen naar afstanden, namelijk de Ergo Parsec en de Ergo Lightyear. Corien legde uit dat dat héél erg lange afstanden zijn... De fietsergometer heeft als naam Gulbergen gekregen. Dat was ooit een vuilstortplaats aan de rand van Nuenen, maar is nu een fraaie groene heuvel van meer dan zestig meter hoog, met een golfterrein, een dierentuin en een route voor mountainbikers.
Na de BEK was het nog prima afkicken, bijkomen en napraten in ‘t Spantje, onder het genot van heel veel lekkers.
