De uitslagen stonden al op de website vermeld. Dit stuk is een (lange!) nabeschouwing van Roos Rooijakkers die gestart is in het Dames Elite 4x+ veld en hier op alle 4 de afstanden de winst mee naar huis heeft genomen!
Van slag naar boeg: Roos, Vera, Noortje, Rosalie en stuur Seppe (voorin de boot)
Het weekend van 12 en 13 maart stond in het teken van de 50e editie van de Heineken roeivierkamp: een wedstrijd met 3 of 4 afstanden op de Amstel in Amsterdam. Door alle versoepelingen was het dit jaar weer mogelijk om alle afstanden te roeien, waar afgelopen 2 edities van de H4K ingekort werden tot 2 afstanden. Op zaterdag roeit iedereen de 2.5km en 250m sprint. Op zondag roeien de veteranen en jeugd velden alleen een 5km, en de overige velden nog een 750m. Bijzonder aan de H4K is dat alle boten 8 riemen en een stuur hebben, en dus alleen de 8+ of 4x+ nummers zijn uitgeschreven. Ook is de wedstrijd door internationale ploegen druk bezocht.
Nadat ik samen met Robin Hofmeester (lichte dame Beatrix) mee mocht op het Thêta trainingskamp in Sevilla begin februari, was een mogelijke combinatie boot bijna niet meer uit te sluiten. Een whatsappgroep met Vera (Thêta), Noortje (Thêta) en Roos werd door onze coaches aangemaakt met de vraag of we samen mee wilden doen aan de H4K. Natuurlijk! Met 3 roeiers valt echter weinig te beginnen, en dus begon de zoektocht naar roeier nummer 4. Niet veel later viel de keuze op Rosalie (Wetterwille), oud dubbeltwee partner van Roos. Aangevuld met stuur Seppe van de Eerstejaars Dames van Thêta was de boot compleet. Na mooie PR ergometer scores bij de 2k testen begin maart door alle 4 de dames (allemaal sub 7 minuten, de ‘magische’ grens voor dames) was al bekend: dit zou wel eens hard kunnen gaan.
Met een roeier uit Friesland is samen trainen wel lastig, en dus moesten we ons beperken tot één mooie zondag waar we 2 keer het water op zijn gegaan. Riemensets bij elkaar sprokkelen, juiste boot opstelling zoeken, juiste afstelling vinden, iedereen z’n eigen technische puntjes, stuur Seppe nog de laatste aanwijzingen en we waren er klaar voor: laat die H4K maar komen.
Zaterdagmiddag trapten we het weekend af met de 2.5km. Met weinig verwachtingen roeiden we ons warmroeiprogramma wat het weekend van tevoren afgesproken was. Starten, en gaan! Halverwege stond een peloton Thêtanen ons hard aan te moedigen waardoor ons bootje een goeie boost kreeg. Seppe coachte ons op de juiste wijze naar de finish, en het resultaat viel niet tegen: een eerste plek met 13.5s voorsprong op de nummer 2! De 250m was spannender, of zoals coach Gerard al had gezegd: Op de 250m kun je niks winnen, alleen maar verliezen. Het tegendeel werd bewezen: 2 aan 2 worden de 250m sprints gevaren en wij werden naast een combi-ploeg van Nereus gelegd. Het resultaat: Ruime winst op de combi-ploeg van Nereus, 1.7s voorsprong op de nummer 2 van ons veld. Weer winst!
Dag 2: zondag. 5km en 750m. Op zondag wordt de loting zo geregeld dat de snelste ploegen achteraan varen: dit om extra spektakel richting de finish te veroorzaken in de bochten en onder de bruggen. Even snel rekenen met de cijfers van zaterdag leerde ons: dit kan nog wel eens een uitdaging voor de stuur worden. En ja hoor: Richting de bekende bocht ‘de omval’ lopen we tot 2 keer toe klem en snappen helaas niet alle (internationale) ploegen wat de vaarregels zijn: we moeten laten lopen en de buitenbocht nemen. Met de stress en spanning ons lijf probeert de stuur ons terug te halen: FOCUS, EINDSPRINT, NU. Een ‘krappe’ 4.1s afstand tot de andere ploeg is het resultaat, maar wél in ons voordeel.
Tot slot: na een hele middag rondhangen bij roeivereniging Willem III mogen we eind van de middag dan eindelijk de laatste afstand varen. Een kwartet winst is het doel. Oeps! Eenmaal ingestapt en uitgezet komen we erachter dat de coxbox leeg is… Gelukkig staan de Roze Pekskes nog op het vlot na hun wedstrijd en kunnen we onze lege gele coxbox omruilen voor een mooie roze. Dankjewel dames! Ook de 750m wordt 2 aan 2 gevaren, en waar we bij de 250m in de doorstart redelijk gelijk met de tegenstander startten pakken we bij de 750m iets te laat light op voor de start en liggen we meteen een bootlengte achter (tijden worden apart geklokt, dus dat is geen probleem, maar achterliggen is niet echt fijn). Een pittig windje tegen maakt dat het tempo niet echt hoog komt, maar met onze sterke ‘sub-7’ ergometer benen trappen we onze longen uit het lijf: Nogmaals winst! 1.9s sneller dan onze tegenstander.
Geweldig weekend, mooi weer, mooie resultaten en blije roeiers. Dank aan alle coaches en de stuur die dit weer voor ons mogelijk hebben gemaakt!